Bebeklerin ilk adımları anne babalar için en heyecan verici zamanlardan biri. Büyük bir merak ve istekle bebeklerinin yürümesini bekleyen ebeveynler, ilk adımlarla beraber kendilerini yoğun bir temponun da beklediğini sonradan fark ederler. Genellikle 9 ila 16. aylar arasında gelen ilk adımların zamanı, bebeğin karakteri, motor gelişimi ve çevrenin etkisine göre değişiklik gösterebilir.
İçindekiler:
Daha Yorucu Zamanlar
Bebekler yürümeye başladıktan sonra etrafına adeta “Ben geldim!” mesajı vermeye başlar ve varlıklarını daha iyi hissettirirler. İlk adımlarla beraber iyi bir kaşif olmaya başlayan bebekler, etraflarında ne görürse dokunmak, tırmanmak ve kucaklamak isterler. Özgür ruhlu varlıklar olan ufaklıklar bu nedenle yürümeye başladıktan sonra uzunca bir dönem ebeveynlerini hayli yorarlar.
Henüz tecrübe kazanmadıkları için koordinasyon ve dikkat eksikliğine dayalı düşmeler, yaralanmalar ve sakatlanmalar en çok bu dönemde görülür. Bazen yanında oturduğunuz bebeğinizin halıya takılıp düştüğünü, dikkatsizlikten kafasını sürekli bir yerlere çarptığını görünce daha dikkatli olmanız gerektiğini anlarsınız. Artık bebeğin arkasından daha çok koşulduğu, ebeveynlerin gözünü miniğin üzerinden bir saniye dahi ayırmadığı zamanlara gelindiği için anne babalar ve bebekle ilgilenen çevre açısından süreç oldukça yorucudur.
Bu yeni dönem ayrıca hem ebeveynler hem de bebekler için kafa karıştırıcı bir dönemdir. Bebeklerinin zarar görmesini istemeyen anne babalar, bebeğe daha sık uyarıda bulunup müdahale ederek onun çevreyi daha kısıtlı bir alanda keşfetmesine neden olurlar. Sık sık engellenen bebekler cesaretlenemez ve yanlışı doğruyu daha geç algılamaya başlar. Bu dönemi sağlıklı ve destekleyici geçirmek için anne babaların bebeklerinin karakterini iyi bilmeleri çok önemli. Bebek dizginlenemez bir hareketliliğe sahipse çevre ne kadar uyarsa da o bebek durdurulamaz. Bu sefer bebek ve büyükleri arasında çatışmalar başlar. Hareketli bebeklerde, anne babaların ev içinde “çok daha fazla” güvenlik önlemi alarak bebeğin cesaretini kırmadan sadece gerçekten uyarılacak zamanlarda harekete geçmeleri gerekir. Daha çekingen ve korkak bebeklerin ise sosyal gelişimini desteklemek için onları uygun ortamlarda sert uyarılardan kaçınarak yüreklendirmek gerekir.
Yapışma Huyu Da İlk Adımlarla Beraber Gelir
Bebekler, yürümeye başladıktan sonra anne babalarına daha çok yapışmaya başlarlar. Yürüyüp daha bağımsız olacağı sırada, ebeveynine daha çok yapışmaya başlayan ufaklıklar bu tavırları ile çevrelerini hayli şaşırtırlar. Bunun sebebi onların “merkezlerinde” hala ebeveynlerinin olmasıdır. Ne kadar özgürlükten hoşlansalar da bir o kadar da ebeveynlerini yanlarında isterler. O yüzden odada 2 dakika yalnız bırakıp yanından ayrıldığınızda ya da yemek, temizlik gibi onu kucağınıza alamayacağınız iş yoğunluklarında ağlama krizlerinin yaşandığını görürsünüz. Kucağınıza almanız için dakikalarca bacağınıza yapışık halde yanınızda bekleyebilir. Yorucu ve bazen sabretmesi zor bir durumdur bu ama bebeklerde yapışma hali, onların gelişim evreleri için normal bir geçiş dönemidir. Bacağınızdaki bağı biraz da olsa gevşetmek için yoğun olacağınız günlerin öncesinde bebeğinizle yeterli ve ilgili vakit geçirin. Kaliteli geçirdiğiniz zamanla ona güven duygusunu aşılamaya çalışın. Onunla bol bol konuşun ve birkaç saniye yalnız kalacağı oyunlar oynayın. Böylelikle onu korkutan yalnızlıkları güvenli hale çevirip, bağımlı olmaktan kurtarabilirsiniz.
Bebeğiniz Zayıfladı Diye Üzülmeyin
İlk adımlarla beraber bebekler genellikle hayatlarının bir yılını da tamamlamış olurlar. İlk yılın sonunda hızlı büyüme dönemi yavaşlar, kilo alımı çok aza iner. Bebeğin boyu uzasa da yürümeye başladıktan sonra hareketliliğin artması nedeniyle kilo kaybı olur. Bu da anne babalarda geçici bir tedirginliğe neden olabilir ama çoğu bebeğin gelişimi böyledir. Sürekli hareket halinde olmak istediği için bebekte iştah kaybı ya da yeme reddi görülebilir. Çünkü ilk yaşını devirmiş bebekler şimdi yemek yemezse annesinin onu daha sonra da besleyeceklerini bildikleri için bu işi erteleyebilirler. Anne babaların “tabak elinde, çocuğun peşinde koştuğu” dönemler tam da bu zamanda başlar. Yemek rutinini oluşturmak için bebeğinize hep aynı yerde yemek yedirin. Tabak elinizde, oyun odasına gitmek yerine mutfak masasını ya da mama sandalyesini tercih edin. Yemek esnasında kısıtlı özgürlüğe izin verin. Ana öğünlerde sizinle beraber ailecek yemek yemesini sağlayın. Ve yemek konusunda ısrarcı olmayın.