Allah Teala’ya karşı kulluk vazifesini yerine getirmekle mükellef olan insan, şeytanın vesvesesine kanıp nefsine de uyarak hataya düşebilir, günah işleyebilir. Ancak günahından dolayı hemen tövbe edip Allah’tan (celle celaluhu) bağışlanmayı dilemeli ve günahında ısrar etmemelidir. Yüce Rabbimiz tövbe edip günahlarında ısrar etmeyen kulları hakkında şöyle buyurur: “Yine onlar ki, bir kötülük yaptıklarında ya da kendilerine zulmettiklerinde Allah’ı hatırlayıp günahlarından dolayı hemen tövbe-istiğfar ederler. Zaten günahları Allah’tan başka kim bağışlayabilir ki! Bir de onlar, işledikleri kötülüklerde, bile bile ısrar etmezler. İşte onların mükafatı, Rableri tarafından mağfiret ve altlarından ırmaklar akan, içinde ebedi kalacakları cennetlerdir. Böyle amel edenlerin mükafatı ne güzeldir!” (Al-i İmran, 135-136)