Kitapların tarihi, taş, kil tabletler ve papirüs parşömenleri gibi malzemeler üzerinde yazılı kayıtların tutulduğu eski uygarlıklara kadar uzanır. Kâğıdın icadından önce, ilk kitaplar genellikle hayvan derilerinden yapılmış parşömen ve dana derisinden yapılmış parşömen gibi malzemelerden yapılırdı. Bu malzemelerin üretilmesi emek yoğundu ve genellikle pahalıydı, bu da kitapları yalnızca zengin ve güçlülerin karşılayabileceği lüks bir eşya haline getiriyordu.
Eski Mezopotamya’da yasalar, ticari işlemler ve literatür gibi bilgileri kaydetmek için kil tabletler kullanıldı. MÖ 4500 civarında Mezopotamya’da yaşayan Sümerler, kil tabletlerde kama şeklinde izler yapmak için kamış kalemi kullanan çivi yazısı olarak bilinen bir yazı sistemi geliştirdiler. Tabletler daha sonra güneşte kurutuldu veya sertleştirmek için bir fırında pişirilerek yüzyıllarca dayanacak kadar dayanıklı hale getirildi.
Eski Mısır’da yazılı kayıtlar için papirüs parşömenleri kullanılmıştır. Papirüs, Nil Nehri boyunca yetişen bir bitkidir ve eski Mısırlılar, bitkinin sapını ince şeritler halinde keserek ve katmanlayarak, üzerine yazılacak kadar güçlü ve esnek bir malzeme oluşturabileceklerini keşfettiler. Şeritler daha sonra birbirine yapıştırıldı ve elde edilen tabakalar uzun bir kaydırma oluşturmak için uçtan uca yapıştırıldı.
Eski Çin ve Japonya’da kitaplar dut kâğıdı adı verilen bir malzemeden yapılmıştır. Dut ağaçları iç kabukları için yetiştirildi ve hasat edildi, daha sonra kâğıt yapmak için dövüldü ve gerildi. Çinliler ayrıca blok baskı olarak bilinen, metinle tahta bir bloğun oyulduğu ve ardından baskı yapmak için kâğıda bastırıldığı bir baskı yöntemi geliştirdiler.
Antik Yunan ve Roma’da kitap yapımında parşömen ve parşömen kullanılmıştır. Bu malzemeler, üzerine yazacak kadar ince ve pürüzsüz olana kadar hayvan derilerinin gerilmesi ve kazınmasıyla yapılmıştır. Elde edilen malzeme dayanıklıydı ve yüzyıllarca dayanabilirdi.
Orta Çağ’da, 15. yüzyılda matbaanın icadı, kitapların üretilme biçiminde devrim yarattı. Johannes Gutenberg, tek tek harflerin metale döküldüğü ve kelimeler ve cümleler oluşturacak şekilde düzenlendiği hareketli tip kullanan bir baskı yöntemi geliştirdi. Basın, bir kitabın birden çok kopyasını hızlı ve verimli bir şekilde üreterek kitapları daha yaygın olarak kullanılabilir ve uygun fiyatlı hale getirebilir.
Sonuç olarak, kâğıdın icadından önce, ilk kitaplar kil tabletler, papirüs parşömenleri, parşömen ve parşömen gibi çeşitli malzemelerden yapılmıştır. Bu malzemelerin üretilmesi emek yoğundu ve genellikle pahalıydı, bu da kitapları zenginler ve güçlüler için lüks bir eşya haline getiriyordu. 15. Yüzyılda matbaanın icadı ile kitaplar halk için daha yaygın ve uygun fiyatlı hale geldi.