İmam Gazâlî rahmetullahi aleyh, tevbe hakkında şunları söyler: Tevbenin evveli Allah’ı bilme ve iman nurudur. Bu nur ortaya çıkınca günahın bir zehir olduğu görülür. Bu zehirden çok yediğini öğrenen kimsenin içine mutlaka korku düşer. Bu durum tıpkı bir kimsenin zehir yediğinin farkına varıp da bundan dolayı pişmanlık duyması, üzülmesi ve korkması gibidir. Bu korku sebebiyle ilaç ve tedavi yoluna başvurur. Günah zehrini içmiş kişi de aynı şekilde yaptığına pişman olur ve içine bir korku ateşi düşer. Böylece başından geçenleri düzeltmeye ve gelecekte bir daha yapmamaya azmeder. Bütün hareket ve davranışları değişmeye başlar. Daha önce bütün işi yemek, uyku ve gafletken, artık hali üzüntü, hasret ve pişmanlık olur. (İmam Gazalî, Kimyâ-yı Saâdet)