Salatalıkta acılaşma çok farklı nedenlerle olabilir. Bazen birçok neden bir araya gelerek salatalıkta acılaşmayı beraberinde getirir. Acılaşma tohum kaynaklıysa ki zaten Atalık tohumlarında görülebilen bir sorundur bu o tohumun genlerine yazıldığı için pullamaya devam etmek sorunun devam etmesinden başka bir şeye yaramayacaktır. Kalıtımsal özellik toprak ve gübre hataları nedeniyle oluşan cucurbitacinin artmasına neden olur.
Hatalar birleşince de yenmeyecek bir acılıkta salatalık elde edilir. Salatalıkların tümünde yapraklarını kendisi yiyebilecek hayvanlar için daha az lezzetli hâle getirebilmesi için bileşikler vardır. Bu bileşikler cucurbitacin B ve cucurbitacin C dir.
Bu bileşikler genellikle bitkilerin yaprakları ve gövdeleri ile sayılır. Bitkilerin insanların yemediği kısımlarda yer aldığı için orada olduğunun farkında değildir. Genellikle acı olan meyvenin tamamı değildir. Daha yaygın olarak acılık sap kısmında ve kabuğun hemen altında yoğunlaşır. Aslında bu bir savunma mekanizmasıdır.
Normalde bu madde yapraklardayken herhangi bir stres altında meyveleri korumak için yapraktan önce meyvenin dip kısmına stres şartları da devam ederse tüm meyveye yayılır. Bu nedenle bitkiyi strese sokmamak gerekir.
Bu acılaşma toprak kaynaklı da olabilir. Humus içeriği yüksek olan hafif toprakta büyümeyi tercih eder. Eğer bunu karşılamıyorsa toprağın özellikleri düzeltilmeye çalışılır. Salatalık taze gübre ve ağır killi toprakları sevmez. Taze gübre kesinlikle kullanmayın.
Hasadı geciktirmeyin. Eski meyveler de acılaşmaya başlar. Hele ki hasar varsa kesinlikle acılaşır. Eski meyveler zamanı gelince hemen toplanmalıdır. Yetiştirdiğiniz salatalık fazla büyümüyorsa çok da beklemeyin. Gövdesine de dikkat edilmeli.
Planlı bir dikim yapın ve sadece budama ve hasat için bitkiyi rahatsız etmeliyiz. Gövde hasar görmüşse onları kesin yoksa bunlar acılaşmaya neden olur. Gece ve gündüz arası ısı farkı, ani sıcaklık yükselmesi ve düşmesi, böcek saldırıları, yetersiz elementlerle besleme, yanlış sulama salatalığı strese sokacaktır.