Arap Baharı hikâyesinin en dramatik sahneleri maalesef Yemen’de yaşanmaya devam ediyor. Daha demokratik bir idare iddiasıyla başlatılan eylemler, bir türlü sonuçlanmayan iç savaşa kapı araladı. Suudi Arabistan ve İran gibi ülkelerin müdahalesiyle de iyice açmaza doğru sürükleniyor. Bugüne kadar binlerce insan katledildi. Ülkede hali hazırda büyük insanî krizler yaşanıyor. Çocuklar açlıktan hayatlarını kaybediyor. Salgın hastalıklar ülkeyi pençesine almış durumda. Uluslararası kuruluşlar geçici çözümler önermenin dışında bir hamle yapmıyor. Birleşmiş Milletler (BM)’in geçen nisanda başlattığı geçici ateşkes de Suudi Arabistan’ın desteklediği hükümet ve İran’ın omuz verdiği Husiler’in çatışmaları sebebiyle akamete uğruyor. Özellikle de Husiler, Tahran’ın kışkırtmalarıyla Yemen’de huzur atmosferinin inşasına izin vermiyor. BM temsilcilerinin konuyla ilgili İranlı yetkililerle yaptığı görüşmelerden de sonuç çıkmadı. İran Dışişleri Bakanı, Husilerin kontrolündeki bölgelere yönelik ambargo kalkmadıkça eylemlerin süreceğini söylüyor.
Hükümet, vicdanları yaralayan görüntülerin sona ermesi için taviz de verdi. Arap Koalisyonuyla koordineli olarak “Yemenlilerin insanî sıkıntılarının hafifletilmesi” için Husilerin elde edeceği mali kazanımlara rağmen bazı ambargoların kaldırılmasını kabul etti. Buna rağmen Husiler, yedi yıldan bu yana kontrol altında tuttuğu Taiz kentine ulaşan ana yolları açmadı. Halbuki ablukanın kaldırılması ve barışın kalıcı hale gelmesinin en önemli köşe taşlarından biri buydu. İran, kendi iç meseleleriyle uğraşmak yerine sınır komşusu bile olmayan bir devlette taşkınlık yapan kitleleri sırf mezhep saikiyle destekleyerek büyük bir zulme ortak oluyor. Suriye’de de yapmıştı bunu. Rusya bölgede etkin güç haline gelince Yemen’deki kadar müdahil olamamıştı. Şimdi Yemen’de insanî krizin sona ermesi için insan hakları kavramını kimseye bırakmayan kuruluşların devreye girmesi gerekiyor. Gerçi ölen Müslüman, dökülen kan Müslüman kanı. Ve bu, uluslararası kuruluşların umurunda bile değil!